YETİM KIZ  (Yaşanmış öykü)
       Bakkalda her zaman ki gibi alışveriş yoğunluğunda, önümde bir erkek çocuğu vardı. Sol tarafımda ise bir kız çocuğu cipslere bakıyordu.


       Önümdeki çocuk, arkamda sigaraların üst kısmında sigara karton kapağında yazmış olduğum ' Baba sigarayı bırak , beni yetim bırakma' uyarısını sesli bir şekilde okudu.
       Ben ise çocuğa seslenerek!  Baban sigara içiyor mu diye sordum. Oda bana hayır içmiyor diye cevap verdi. Aaa ne güzel diye söylenerek sol tarafımdaki kız çocuğuna dönerek sordum.
       Yeğenim senin baban sigara içiyor mu?
       Kız çocuğu cevap vermediği gibi gözlerini gözlerime dikmişti. Bana baktıkça bende onun gözlerinin içine bakıyordum. Ağzından süzülecek kelimeleri merakla beklerken, birden gözleri yaşarmaya başladı. Kafasını önüne çevirdi  ve hıçkırıkları yükselmeye başladı. İçimden acaba ben ne yaptım diye düşünceler geçirirken, ne oldu diye sordum. Küçük kız kafasını kaldırdı ve babam geçen sene öldü diye mırıldandı ve kafasını yine önüne eğdi. Hıçkırıklar yükselmeye devam ediyordu.


        Yerimden atıldım ve çocuğa sarıldım. Yavrum, canım, bir tanem, cici kızım diyordum. Hayatımda ilk kez bir baba şefkatıyla bir çocuğa yaklaşıyordum. Çünkü dokuz yıllık evliydim ve çocuğum olmuyordu. Allah'a binlerce şükürler olsun ki, cocuğumun olmaması benim için bir imtihan olduğunu idrak edebiliyordum.
        O arada başka müşteri  geldi  sigara istiyordu ve cocuktan ayrılmak zorunda kaldım. Kız çocuğu dükkandan göz yaşlarıyla çıktı ve bende müşterinin istediklerini verip uğurladım.
        Yazdığım uyarı yazısını okuyan erkek çocuğun aldığı bir çikolatanın ücretini ödemek üzere önümdeydi. Ona sordum! O kızı tanıyor musun? 
        Çocuk! Evet o benim kuzenimdir. Babası geçen sene sigaraya bağlı kanserden vefat etti. Demez mi. Gözlerim yaşarmıştı, bir şey söyleyemiyordum. Dilim tutulmuştu sanki. 
        Yazdığım uyarı yazısı karşımda tecelli ediyordu.
        Baba sigarayı bırak,
      Beni yetim bırakma.

    13 05 2008                          Ali Ekşi