KUMAR

Sen miydin, gece gündüz çalışan?

Sen miydin, umut peşinde koşan?

Sen miydin, akıl, zeka olup taşan?

Sen miydin, kadersize umut şifan?

            
Nereden geldin, neredesin,

İçki, kumar peşindesin,

Evin olmuş kumarhane, meyhane,

Şimdi bir garip, bir de sefilsin.

           
Bir kereden birşey çıkmaz,

Oldun bahane,

Biri birine ekledin,

İsmin kaldı kumarhane.

          
Kazandın kumara verdin,

Evde bir gariban eşin,

İki sefaletli çocuk,

Baba,baba diye beklettin.

          
Günler geldi günler geçti,

Malın vardı, mülkün vardı,

Evin vardı, yurdun vardı,

Kumar uğruna, hiçbiri kalmadı.

          
Kendini hiç düşünmedin,

Düşünseydin evini,

İki çocuk umutsuz,

Öldürseydin kendini.

          
Artık vazgeç bu sevdadan,

Özür dile çocuklardan, yardan,

Dikili taşın kalmadı,

Sil kara defteri, başla baştan.

          
Kumar insanı öldürür,

Ocağını söndürür,

Evde bir gariban eşin,

Ona dahi göz dikerler.

         
Sen miydin, gece gündüz çalışan?

Kazancını ailesiyle paylaşan,

Şimdi bunlardan eser kalmadı ama,

Sil kara defteri, başla baştan.

 

      1995                     ALİ EKŞİ