ANNEN

Karnında iki aylık yetimdin,
Dokuz ay hasretliğini çekti.
Eşinin biricik yadigarıydın,
Sen! Annen için ne yaptın!

Severek Dünyaya getirdi,
Doğduğun gün reis etti.
Evinin tek erkeğiydin,
Sen! Annen için ne yaptın!

Sütünü verdi, besledi,
Altını temizleyip süsledi.
Uyutup ninniler söyledi,
Sen! Annen için ne yaptın!

Tarlada çalıştı beşiğini salladı,
Yemek yaparken sırtında ağladın.
Senin için çalıştı çabaladı,
Sen! Annen için ne yaptın!

Senin uğruna hayatını adadı,
Kimseye hayatıyla bağlanmadı.
Tek mutluluğu evlendiği iki aydı,
Sen! Annen için ne yaptın!

Giymedi, giydirdi.
Yemedi, yedirdi.
Alnının akıyla zor günleri geçirdi,
Sen! Annen için ne yaptın!

Büyüttü, kimseye muhtaç etmedi,
Okulunu okutup askere gönderdi.
Kulakları seni işitti, gözleri seni gördü.
Sen! Annen için ne yaptın!

Sevdiğin kızı gördü,
Hatırını kırmadı, koynuna gömdü.
O, bu mutluluğu iki ay yaşamıştı,
Sen! Annen için ne yaptın!

Aldın başını sirt çevirdin annene,
Hani senin annen vardı, umurunda mı ne.
Yirmibeş yılını senin uğruna harcadı,
Sen! Annen için ne yaptın!

Koynunda yılan beslemiş,
Düze çıktın anneni tersledin.
Hayatını sana harcamıştı,
Mutluluğundan ona bırazcık vermedin.
Sen! Annen için ne yaptın!
O, seni eksiksiz büyütmüşken,
Sen onu elaleme muhtaç bıraktın,

   1995                               ALİ EKŞİ